Vetrouwen als een kind
Ik ben in mijn oase van rust, het is vakantie en het enige wat ik om mij heen hoor zijn vogeltjes en heel in de verte een snelweg. Weg van de haast, weg van alle hectiek. Ik ben in een bos ver weg van de beschaafde wereld, ver weg van alles wat mij afleid van de dingen die nog moeten. Geen internet en geen signaal alleen de rust en de stilte. De stilte is verwarrend en confronterend, want ik ben alleen met mezelf. Ik gooi nog een blok hout op het vuur dat me warm houdt terwijl ik hier zit helemaal alleen.
Terwijl de zon zakt om pas morgenvroeg terug te komen rijst bij mij de vraag. Waarom zijn wij hier en wat is het doel van ons bestaan? Ik zie een late zonnestraal die nog schittert en een glans geeft aan een mooie dag waarin de zon leefde en bepaalde dat het een mooie dag was. Ik ga op reis en verdwijn in een poel van vragen en onwetendheid. Ik wilde dat ik weer een kind was. Een kind die zich geen zorgen maakt over eten of drinken, over morgen of volgende week. Een kind die leeft in het hier en nu, geen afspraken alleen het nu!
Wees als de kinderen is een opdracht die Jezus ons heeft gegeven. Maar waarom doen wij dat niet? Ik heb nu vakantie, maar mijn vakantie is niet hetzelfde als toen ik een kind was. Wat is verandert? …
Ik zal het u vertellen. We zijn gestopt met het vertrouwen dat iemand voor ons zorgt. We zijn gestopt met het leven waarin wij alleen doen en iemand anders de verantwoordelijkheid heeft. We zijn gestopt met het vertrouwen in anderen. We zijn begonnen met denken, met piekeren en gestopt met te vertrouwen op de woorden die zijn gezegd.
Mijn moeder heeft tegen mij gezegd dat ze voor mij zou zorgen en dat wil ze elke dag doen. Mijn vader heeft gezegd dat hij me zou beschermen en dat gaat hij ook doen. Maar ik ben gestopt met vertrouwen, dat zou ik eigenlijk niet moeten doen! Vertrouw op je familie en op God want God heeft dezelfde beloftes gedaan als je ouders en God kan niet liegen.
geschreven door Ben
